Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

17 ΝΟΕΒΡΙΟΥ 1973

Το εποπτικό υλικό για τη σημερινή μέρα, επέλεξα να είναι ασπρόμαυρο για να μεταφέρει όσο γίνεται καλύτερα και το κλίμα της εποχής τότε, αλλά και για να φανερώσει το συναίσθημα που κυριαρχεί γι' αυτή τη μαύρη επέτειο. Οι εικόνες απλώθηκαν με χρονική σειρά και τα παιδιά προσπαθούσαν να μαντέψουν τι σημαίνουν όλες αυτές οι περίεργες και "σκοτεινές" εικόνες όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η Ν (κορίτσι 6 χρονών). Κάποια από αυτά γνώριζαν την ιστορία του Πολυτεχνείου κι έτσι αφήσαμε τα παιδιά που δεν γνώριζαν τα γεγονότα, να πουν τις δικές τους ιδέες και να μαντέψουν τι έγινε τότε...


ΉΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ..." ένα δημαρχείο", " ένα κτίριο", "ένα μουσείο", "ένα σχολείο"...


 ΕΚΕΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ..."να μάθουν γράμματα", "να φωνάζουν", "μεγάλα παιδιά"...


ΉΤΑΝ ΘΥΜΩΜΕΝΟΙ... " γι' αυτό σκαρφάλωναν στα κάγκελα", "γιατί έχουν νεύρα", " γιατί κάτι δεν τους αρέσει"....


ΚΛΕΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ.. "έφτιαξαν αφίσες", "δεν θα πάνε σπίτι τους τώρα", "κλειδώθηκαν και δεν άνοιγαν τη πόρτα"," τώρα οι κακοί δεν θα τους κάνουν κακό"....


ΈΦΤΙΑΞΑΝ ΑΦΙΣΕΣ ......"αυτό είναι τ' όνομά μου", "θέλαν να βγουν έξω", " οι Έλληνες ήθελαν να είναι ελεύθεροι" "το σήμα της Ελευθερίας"....


ΉΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ..."άκουγαν τι έλεγε ο κόσμος", "είχε και μουσική στ' αυτιά του", " δε ξέρω τι είναι αυτό", " μιλούσαν"...


ΒΓΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.."αυτοί κάνουν παρέλαση", "πάνε όλοι μαζί", "φωνάζουν όλοι μαζί", "αυτό μου είπε ο μπαμπάς μου ότι είναι διαδήλωση"...


ΒΡΗΚΑΝ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ...."με μεγάλα φορτηγά", " που έχουν κανόνια", " στη παρέλαση είχε τέτοια", "βγάζουν φωτιές αυτά"....

ΓΚΡΕΜΙΣΑΝ ΤΗ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.."τα έκαναν όλα χάλια", " πέσανε χώματα και τούβλα", " ευτυχώς το σχολείο δεν έπαθε τίποτα"....


ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΕΡΑ....."έχει λουλούδια στη πόρτα", "μάλλον κάποιος τα άφησε για τα παιδιά", "έχουν τη γιορτή τους", "τώρα έκλεισε το σχολείο"....

Τα παραπάνω λόγια είναι μερικές ιδέες των παιδιών, που προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις εικόνες με το δικό τους τρόπο. Αφού ολοκλήρωσαν την δική τους αφήγηση, ξαναείπαμε την ιστορία του Πολυτεχνείου και τα γεγονότα όπως συνέβησαν τότε πριν 41 χρόνια... Μιλήσαμε για τη Δημοκρατία και την αντίθετή της έννοια τη Δικτατρορία και τα παιδιά θυμήθηκαν αυτά που είχαμε πει για τον πόλεμο του '40. Ακούσαμε και τραγούδια και ντοκουμέντα για τη σημερινή επέτειο.

                               


                                 

Στη συνέχεια, κι επειδή κάθε χρόνο κάνουμε μια αφίσα ομαδική και διαδηλώνουμε, φέτος δώσαμε στα παιδιά διάφορες εικόνες και λέξεις ώστε να συνθέσουν ένα ατομικό κολάζ γι' αυτή την ημέρα, έτσι όπως τα ίδια το εμπνεύστηκαν γνωρίζοντας την ιστορία των φοιτητών.
Τα υλικά...




Αναρτήσαμε και κάποιες ιδέες για το κολάζ κυρίως για τα προνήπιά μας και ιδού οι δικές τους συνθέσεις: κατά τη διάρκεια των εργασιών...

 




 
Με την ατομική τους εργασία...












Οι εικόνες προέρχονται από το περιοδικό Σύγχρονο Νηπιαγωγείο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου