Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΈΝΑΝ ΠΙΝΑΚΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

Αυτή την ανάρτηση τη χρωστάω στους μαθητές μου (και στους γονείς τους) από τον Μάιο, τότε που άρχισα να δουλεύω πάνω σε μια ιδέα για την διημερίδα που πραγματοποιήθηκε πριν λίγο καιρό στο Ευγενίδειο Ίδρυμα. Το εγχείρημα είχε ως εξής: δυο νηπιαγωγεία -το δικό μας- και το 18ο στο Κερατσίνι, δυο εντελώς διαφορετικά τμήματα όχι μόνο ως προς τον αριθμό των παιδιών (36 για εμάς και 14 για το άλλο) αλλά και ως προς τη σύστασή τους (το δικό μας με παιδιά χωρίς αναπτυξιακές ιδιαιτερότητες ενώ του Κερατσινίου με 3 διαγνωσμένες περιπτώσεις αναπτυξιακών διαταραχών) θέλησαν να αξιοποιήσουν τον Έντεχνο Συλλογισμό βλ. Artful Thinkingέχοντας ένα κοινό έργο Τέχνης και μια κοινή αφετηρία δηλαδή ο πίνακας που θα επεξεργαστούν, ν' αποτελέσει το τέλος μιας ιστορίας φτιαγμένης από τα παιδιά.
Έτσι επεξεργαστήκαμε τον πίνακα "Η επιστροφή της Περσεφόνης" (ο τίτλος δεν αποκαλύφθηκε στα παιδιά για να μην τα επηρεάσει σε περίπτωση που γνώριζαν τον μύθο) χρησιμοποιώντας τη ρουτίνα σκέψης: Explanation Game ή αλλιώς "Το παιχνίδι των εξηγήσεων" για να πουν τα παιδιά τις σκέψεις τους για το τι βλέπουν αιτιολογώντας (εξηγώντας) την απάντησή τους. Αξιοποιήθηκε το ψηφιακό ζούμ ώστε να δουν με έμφαση στη λεπτομέρεια, σημεία του πίνακα που δεν ήταν ξεκάθαρα με την πρώτη ματιά. Η πλάγια γραμματοσειρά εμφανίζει τις δικές μου παρεμβάσεις μέσω ερωτήσεων για διευκρίνηση. Δείτε τι είπαν:
Έλενα: Βλέπω μια κοπέλα που έχει τα χέρια της απλωμένα γιατί νομίζω ότι θέλει να της δώσει κάτι. Τι θα της δώσει πιστεύεις; Ένα κλαδί. Πως το λες αυτό; Το κρατάει στο χέρι.
Χριστίνα: Βλέπω έναν άντρα που απλώνει τα χέρια του. (ΖΟΥΜ) Αλήθεια άραγε ο άντρας τεντώνει τα χέρια του; Όχι η κοπέλα. Γιατί πιστεύεις ότι τ’ απλώνει; Για να ζητήσει βοήθεια απ’ τη κυρία ψηλά.
Μανώλης: Είναι μια γυναίκα που απλώνει τα χέρια της που ζητάνε βοήθεια από άλλο άνθρωπο. Που το κατάλαβες αυτό; Επειδή είναι μέσα στη σπηλιά.
Πέτρος: Βλέπω μια γυναίκα που έχει πέσει στη λακκούβα κι ο άλλος ο άνθρωπος θέλει να τη σώσει. Πώς το κατάλαβες ότι είναι λακκούβα; Από το μαύρο χρώμα.
Βασίλης: Βλέπω το κοριτσάκι μαζί με τον άλλο άνθρωπο και ήρθε ένας άνθρωπος και τους σώζει. Αυτός που τους σώζει τι πιστεύεις ότι είναι; Άντρας. Πως το κατάλαβες; Επειδή δεν έχει μακριά μαλλιά. (ΖΟΥΜ) Τώρα που το είδες καλύτερα, είναι ένας άντρας αυτός που σώζει τη γυναίκα; Όχι.
Ελευθερία Β.: Βλέπω τη γυναίκα να κάνει έτσι τα χέρια της ψηλά. Τι πιστεύεις ότι γίνεται εκεί; Πάει να σηκώσει εκείνη τη κοπέλα.
Αναστάσης: Βλέπω έναν άνθρωπο που μπήκε μέσα σε λακκούβα. Ποιον εννοείς; Αυτόν. Πόσους ανθρώπους βλέπεις εκεί μέσα; Είναι κι ένα μωρό. Για παρατήρησέ το πιο προσεκτικά (ΖΟΥΜ). Πόσοι είναι τελικά; Τρεις. Και τι κάνουν εκεί; Να τον βοηθήσει να βγει έξω. Που το κατάλαβες ότι χρειάζεται βοήθεια; Επειδή απλώνει τα χέρια.
Λευτέρης: Βλέπω δυο ανθρώπους που είναι μέσα σε μια σπηλιά. Τι παρατηρείς ότι γίνεται εκεί; Το κορίτσι τεντώνει τα χέρια της για να τη βοηθήσει αυτή η κοπέλα που βρίσκεται έξω απ’ τη σπηλιά. Γιατί πιστεύεις ότι χρειάζεται βοήθεια; Πως το καταλαβαίνεις; Το καταλαβαίνω γιατί έχει έτσι τα χέρια της απλωμένα σαν να ζητάει βοήθεια.
Ορέστης:  Βλέπω δυο γυναίκες μέσα σε μια σπηλιά και μια που είναι απ’ έξω και πάει να βοηθήσει μια γυναίκα που είναι μέσα στη λακκούβα. Γιατί χρειάζεται βοήθεια; Δεν ξέρω. Τι μπορεί να της συμβαίνει; Είναι κάτω εκεί.
Δημήτρης Ο.: Χρειάζεται βοήθεια κι ο άντρας αυτός, η γυναίκα εκεί πάνω πάει να τους σώσει, να τον βγάλει απ’ τη σπηλιά και νομίζω ότι αυτή η σπηλιά είναι πολύ μεγάλη. Που το καταλαβαίνεις; Αφού έχει μια τεράστια τρύπα και νομίζω ότι άμα είναι τόσο κοντά να πέσει κι αυτή και να τη σώσει ο άλλος.
Έρι: Αυτή η γυναίκα ζητάει από τον άντρα της να πάει στο χωριό της. Πως το κατάλαβες εσύ αυτό; Απλώνει τα χέρια της γι’ αυτό. Δηλαδή όταν απλώνουμε τα χέρια μας σημαίνει ότι θέλουμε να πάμε στο χωριό; Ναι καμιά φορά.
Ελευθερία Π.: Εγώ βλέπω μια κοπέλα που είναι μέσα στη σπηλιά κι αυτός ο άντρας που είναι κοντά της, την έχει πάρει αγκαλιά για να τη δώσει στην άλλη γυναίκα που είναι έξω από τη σπηλιά. Εσένα πως σου ήρθε αυτή η σκέψη; Πως το κατάλαβες ότι ήθελε να τη δώσει; Υπάρχει κάτι στον πίνακα που να σε κάνει να το καταλαβαίνεις; Γιατί μπορεί αυτή η κοπέλα να είχε έτσι τα χέρια της επειδή ήθελε να τη δώσει.
Νοέλια: Βλέπω δυο ανθρώπους που πάνε ν’ αγκαλιαστούν. Πως το κατάλαβες ότι πάνε ν’ αγκαλιαστούν; Πως το σκέφτηκε αυτό το δικό σου το μυαλό; Επειδή ο ένας έχει ανοιχτά τα χέρια του κι ο άλλος πιο κλειστά.
Αγάπη: Βλέπω δυο κοριτσάκια που μπορεί το ένα που είναι έξω απ’ τη σπηλιά να είδε τη φίλη του και να θέλει να την αγκαλιάσει. Μπορεί να είχε πολύ καιρό να τη δει.
Δημήτρης Κ. Βλέπω δυο κορίτσια κι η μια τεντώνει τα χέρια της, η άλλη κάνει για να την αγκαλιάσει  και θέλει να πάει κι αυτή στην άλλη μεριά. Τι εννοείς «στην άλλη μεριά»; Μαζί της.
Δημοσθένης: Βλέπω κάποιον που πάει να τον αγκαλιάσει. Ποιον πάει να αγκαλιάσει; Την κοπέλα που είναι έξω. Πως κατάλαβες ότι θέλει να την αγκαλιάσει; Γιατί αυτή έχει πιο ανοιχτά τα χέρια ενώ ο άλλος πιο κλειστά.
Κωνσταντίνος: Είναι δυο κορίτσια, θέλει να σώσει το κορίτσι και να βγουν απ’ τη σπηλιά. Τον άνδρα δεν θέλει να τον σώσει; Η γυναίκα θέλει να σώσει και τους δυο και να πάνε στο χωριό.  Που το ξέρεις ότι θα πάνε στο χωριό; Δεν ξέρω.
Βάλια: Βλέπω ένα ηφαίστειο που προσπαθεί αυτή η γυναίκα που έχει ανοιχτά τα χέρια της, να τους πάρει και τους δυο αγκαλιά για να τους σώσει. Πως το κατάλαβες ότι αυτό είναι ένα ηφαίστειο; Επειδή έχει μεγάλη τρύπα και έχει πέτρες.
Γεωργία Σ. : Βλέπω κάτι κοκκινάκια στις πέτρες. Τι εννοείς κοκκινάκια που ακριβώς; Εκεί! Νομίζω ότι είναι λίγο φωτιά. Μπορεί να υπάρχει και φωτιά; Αυτό πως το σκέφτηκες; Ναι απ’ το ηφαίστειο που εκράγει. Καταρχήν η κοπέλα είναι λυπημένη (ΖΟΥΜ) και ίσως να προσκαλεί την άλλη τη κοπέλα να έρθει να τους σώσει μήπως εκραγεί το ηφαίστειο, τους κάψει και τους κάνει αγάλματα. Μου φαίνεται γι’ άγγελος η κοπέλα. Πως το ξέρεις; Μπορεί να έχει διάφανα φτερά. Και γιατί άγγελος, επειδή σώζει; Μα οι άγγελοι αυτά κάνουν!!
Λυδία: Βλέπω που η μία έχει πέσει στο ηφαίστειο και η άλλη θέλει να τη σώσει και θέλει να την κρατήσει από τα χέρια και να τη βγάλει έξω. Γιατί θέλει να τη σώσει πιστεύεις; Γιατί είναι φίλες.
Ελένη: Βλέπω αυτός ο άνθρωπος που είναι πάνω, προσπαθεί , ανοίγει τα χέρια για να την πάρει, να σκύψει να πάρει τα χέρια της να είναι αυτή επάνω.
Χριστόφορος: Νομίζω ότι αυτά κάτω είναι χορτάρια. Που εννοείς, εδώ κοντά στις πέτρες; Ναι έχω δει να φυτρώνει και μέσα σ’ ένα τούβλο. Ωραία, έχεις να μας πεις κάτι για τον πίνακα και τα πρόσωπά του; Η κοπέλα που είναι πάνω κρατάει μαντηλάκια. (ΖΟΥΜ). Τώρα που μεγάλωσε η εικόνα τι πιστεύεις; Ότι είναι σύννεφα.
Άννα: Η κάτω κοπέλα, νομίζω ότι μαλώνει μ’ αυτή που είναι πάνω. Γιατί το λες αυτό; Πως το σκέφτηκες; Τα χέρια της τ’ απλώνει επειδή είναι θυμωμένη. Και ο άντρας που βρίσκεται δίπλα της, τι κάνει; Την αγκαλιάζει γιατί φοβάται.
Αλκιβιάδης Κ.: Η γυναίκα ψηλά πάει προς τα εκεί για να μην την κάψουν οι φλόγες. Που κατάλαβες ότι υπάρχουν φλόγες; Από το ηφαίστειο κι άμα σπάσει ο βράχος, η άλλη γυναίκα που είναι κάτω πρέπει να φύγει.
Νίκος: Βλέπω ένα κορίτσι που έχει τα χέρια μπροστά και ζητάει βοήθεια για να βγει απ’ τη σπηλιά να την πάρει η κυρία.
Αναστασία: Βλέπω δυο κορίτσια κι αυτό το κορίτσι που είναι κάτω βλέπω ότι την κρατάει με το άλλο του το χέρι ο άνθρωπος. Γιατί πιστεύεις ότι την κρατάει; Θέλει να την πάει επάνω στην άλλη.
Μαρίζα: Το κορίτσι τεντώνει τα χέρια της γιατί θέλει ν’ αγκαλιάσει την πάνω γυναίκα. Γιατί πιστεύεις ότι θέλει να την αγκαλιάσει; Γιατί την αγαπάει.
Καρίνα : Αυτός ο άνθρωπος κρατάει στο χέρι του ένα λουλούδι (ΖΟΥΜ). Πως το ξέρεις ότι είναι λουλούδι; Γιατί έχει μερικά φύλλα.
Νικόλας: Οι δυο κοπέλες, η μία έχει πέσει σε μια λακκούβα κι η άλλη προσπαθεί να την ανεβάσει και να τη σώσει. Πως κατάλαβες ότι έχει πέσει σε λακκούβα; Τι είδες στον πίνακα και σε κάνει να το λες αυτό; Επειδή είναι μέσα. Υπάρχει κάποιο άλλο πρόσωπο στο πίνακα εκτός από τα δυο κορίτσια; Όχι (ΖΟΥΜ). Ένας άνθρωπος, είναι τρεις. Τι κάνουν όλοι εκεί; Προσπαθούν να σωθούν.
Γεωργία Μ. : Βλέπω ένα κορίτσι που έπεσε στη λακκούβα. Και τι συμβαίνει εκεί τώρα; Παύση…. Πως πιστεύεις ότι έπεσε; Επειδή δεν έβλεπε μπροστά της κι έπεσε μέσα. Τι πιστεύεις ότι θα γίνει μετά; Μετά αυτός ο άνθρωπος την έσωσε.
Αλέξανδρος: Βλέπω έναν άνθρωπο. Ποιον εννοείς; Αυτόν, θέλει να την αγκαλιάσει. Γιατί το πιστεύεις αυτό; Γιατί απλώνει τα χέρια.  Το δείχνει ότι θέλει να τον αγκαλιάσει αλλά για ποιο λόγο; Παύση…..Πότε αγκαλιάζονται οι άνθρωποι; Όταν είναι αγαπημένοι.
Μιχάλης: Βλέπω έναν άνθρωπο που θέλει να κλέψει τη κοπέλα. Και τι συμβαίνει, μπορεί να την κλέψει; Εσύ πως το κατάλαβες ότι θέλει να την κλέψει; Επειδή βλέπω το χέρι που του να την αγκαλιάζει. Τι άλλο είναι αυτό που σε κάνει να λες ότι θέλει να την κλέψει; Βλέπω τη μούρη του ότι είναι λίγο άγριος.
Ζωή: Βλέπω μια κοπέλα. Τι κάνει; Είναι μέσα στη λακκούβα. Και τι πιστεύεις ότι γίνεται εκεί πέρα; Ποια είναι η δική σου σκέψη όταν τη  βλέπεις μέσα στη λακκούβα; Πιστεύω ότι αυτή η κυρία τη σώζει.
Μίλτος: Βλέπω αυτός να σώζει και τους δυο. Τι πιστεύεις ότι έγινε εκεί με αυτούς τους δυο; Θέλουν να κλέψουν τη κοπέλα. Αυτός εδώ μοιάζει γι’ άντρας. (μιλάει για γυναίκα). Αυτός θέλει να κλέψει τη κοπέλα επειδή απλώνει τα χέρια λες και θέλει να την αρπάξει. Κι αυτός που είναι δίπλα της; Αυτός θέλει να τη βάλει φυλακή, δηλαδή και οι δυο.
Αλκιβιάδης Σ.: Βλέπω μια κοπέλα που έχει πέσει σε μια σπηλιά. Και γιατί βρέθηκε στη σπηλιά; Καθώς περπάταγε την έριξε κάποιος. Κι αυτοί που είναι δίπλα της τι κάνουν; Τη βοηθάνε να βγει από τη σπηλιά. Και οι δυο; Ναι. Πως το κατάλαβες ότι τη βοηθάνε; Επειδή ο ένας έχει σηκώσει τα χέρια του για να τη σηκώσει και ο άλλος την ανεβάζει.
Εδώ να τονίσω ότι τη πρώτη μέρα ήταν σχεδόν όλο το τμήμα και την επόμενη δόθηκε η δυνατότητα να παρατηρήσουν το πίνακα όσοι έλλειπαν, έτσι ώστε να συμμετέχει στη δημιουργία της ιστορίας όσο μεγαλύτερος αριθμός παιδιών. Στη δημιουργία της ιστορίας χρειάστηκε να υπενθυμίζω συχνά το τι ειπώθηκε ώστε να μην χάνεται ο ειρμός και δεν σταματούσα να ενισχύω τα παιδιά με ερωτήσεις. Με τη χρήση του ψηφιακού ζουμ, ο Λευτέρης μας διαπίστωσε ότι ο άνδρας του πίνακα κρατάει κάτι. Έχει ενδιαφέρον να δείτε μερικές από τις σκέψεις τους για το τι είναι αυτό που κρατάει: Λευτέρης: Το σκήπτρο του θεού Ερμή, Νοέλια: Ένα ραβδί που με αυτό θέλει να την απειλήσει, Έλενα: Ένα κλαδί, Ελευθερία Π: Ένα σπαθί, Δημήτρης Ο.: Ένα μαγικό ραβδί, Νίκος: Ένα λουλούδι που το δίνει για να γίνουν ξανά φίλες, Πέτρος: Μαγκούρα, Γεωργία Μ.: Μαγική μαγκούρα, Κωνσταντίνος: Μπαστούνι.
Αφού ολοκληρώσαμε την παρατήρηση του πίνακα ήταν η σειρά να δημιουργήσουν τα παιδιά την ιστορία και τους πρότεινα αυτός ν' αποτελέσει το Τέλος της. Με πολλή φαντασία όπως θα διαπιστώσετε, τα παιδιά μου αφηγήθηκαν τα εξής:
Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν όλοι οι άνθρωποι στο χωριό τους, παίζανε και τρώγανε (Νίκος) κι ήταν εκεί όλοι οι φίλοι και τα ξαδέρφια τους (Λυδία). Εκεί ήταν και κάποιοι πολύ κακοί (Αλκιβιάδης Σ.) που ήθελαν να διώξουν τους ανθρώπους από το χωριό (Γεωργία Σ.). Υπήρχε μια κοπέλα (Λευτέρης) που ήταν πλούσια και ήθελαν τα χρυσαφικά της (Νοέλια). Αυτό το χωριό ήταν πλούσιο γιατί δούλευαν οι άνθρωποι και είχαν βρει τα διαμάντια, τα κολιέ, τα κοσμήματα και τα χρυσά (Μανώλης) και ήρθαν οι κακοί και τα κλέψανε (Γεωργία Μ.). Η κοπέλα ήταν η πιο πλούσια (Χριστόφορος) και οι κακοί που ζούσαν στο χωριό ήθελαν τα λεφτά της (Βασίλης), γιατί ήθελαν κι εκείνοι να γίνουν πλούσιοι (Έρι). Μια μέρα η κοπέλα περπατούσε μόνη της, ξεχάστηκε και μετά πήγε σ’ ένα περίεργο μέρος (Αναστασία) κι εκεί βγήκε μπροστά της μια κοπέλα (Χριστίνα). Δεν ήταν καλή η κοπέλα αλλά ήταν σχέδιο από τους κακούς (Ελευθερία Π.) και σφύριξε πολύ δυνατά κι εμφανίστηκαν όλοι οι κακοί χιλιάδες γιατί εκεί μένανε στο παράξενο μέρος πιο πέρα από τα ξύλα (Αλκιβιάδης Σ.). Μετά η κοπέλα άρχισε να τρέχει  για να γλυτώσει (Άννα) αλλά δεν κατάφερε να ξεφύγει γιατί την περικύκλωσαν (Δημήτρης Ο.). Κι όπως έτρεχε για να γλυτώσει έπεσε κάτω και δεν μπορούσε να τρέξει άλλο (Έλενα) και πήρε τηλέφωνο την αστυνομία από το κινητό αλλά δεν είχε σήμα (Χριστόφορος) κι έτσι την πιάσανε και την βάλανε στη σπηλιά (Αλκιβιάδης Κ.). Ο πρίγκιπας που ήταν αδερφός της (Νοέλια), ήθελε να τη σώσει και να τη βγάλει από κει μέσα (Πέτρος). Την έψαχνε από δω, την έψαχνε από κει, την έψαχνε από παρακεί στο τέλος τη βρήκε (Νίκος). Μετά ήρθαν οι στρατιώτες του να πολεμήσουν για να σώσουν την αδερφή του (Καρίνα) κι ήρθε κι ο βασιλιάς να πολεμήσει μαζί (Κωνσταντίνος). Πολέμησαν και νίκησαν τους κακούς (Αλέξανδρος) κι έσωσαν τη πριγκίπισσα (Βασίλης) και γλύτωσε από τους κακούς γιατί σκοτώθηκαν όλοι (Μαρίζα). Ο Δίας, ο βασιλιάς των Θεών έδωσε εντολή στον Ερμή να πάει να την βγάλει από τη σπηλιά και να σωθεί (Λευτέρης). Στο τέλος ήρθε και η μαμά της για να την αγκαλιάσει (Μιχάλης) επειδή σώθηκε το παιδί της (Δημήτρης Ο.) και είναι καλά και τα δυο της τα παιδιά (Πέτρος). Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. (Ζωή).
Φυσικά μια τόσο όμορφη ιστορία δεν θα μπορούσε να μείνει γραμμένη μόνο στα χαρτιά μου, γι' αυτό πρότεινα στα παιδιά αν θα ήθελαν να γίνει μια μικρή ταινία που θα μπορούν να τη βλέπουν ξανά και ξανά μόνοι τους ή με τους γονείς τους. Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος κι έτσι τα παιδιά στρώθηκαν στη δουλειά για να κάνουν την εικονογράφηση..Δείτε όμορφες ζωγραφιές γεμάτες χρώματα και φαντασία!!




























Κάθε ιστορία έχει κι ένα τίτλο οπότε έπρεπε ν' αποφασιστεί. "Η πλούσια κοπέλα": αυτός ήταν ο τίτλος που δόθηκε από τα παιδιά. Φυσικά υπήρξαν κι άλλες προτάσεις γι’ αυτό χρειάστηκε να μπούμε σε διαδικασία κλήρωσης ώστε να ψηφιστεί δίκαια ο πιο δημοφιλής. Συγκεκριμένα: «Η πριγκίπισσα και το παλάτι» Ελευθερία Π., «Η πριγκίπισσα που χάθηκε απ’ το άγνωστο μέρος» Ελένη, «Το σκοτάδι» Γεωργία Μπ., «Η πριγκίπισσα με τα πολλά λεφτά» Άννα, « Το φανταστικό χωριό» Βάλια, « Ο πρίγκιπας κι οι στρατιώτες» Κωνσταντίνος, «Οι κακοί που τραβάγαν την πριγκίπισσα και τη ρίξαν κάτω» Χριστίνα, «Η πριγκίπισσα κι οι κλέφτες» Νοέλια, «Η πριγκίπισσα, οι κλέφτες κι η σπηλιά» Γεωργία Σ., «Ο πόλεμος μέσα στο σκοτάδι» Χριστόφορος, «Η πλούσια κοπέλα» Έρι, « Η πριγκίπισσα κι ο αδερφός της» Πέτρος, «Η πριγκίπισσα και η σπηλιά» Νίκος, «Μια κοπέλα στο χωριό» Έλενα, « Τα χρυσαφικά και η πριγκίπισσα» Μανώλης, «Η πριγκίπισσα και οι κλέφτες» Λευτέρης, «Η πριγκίπισσα που πάει στο κακό μέρος» Μιχάλης, «Η πριγκίπισσα κι ο πόλεμος» Βασίλης, «Οι στρατιώτες κι ο πρίγκιπας» Δημήτρης, «Οι στρατιώτες και η βασίλισσα» Αγάπη, «Η πριγκίπισσα με τα πολλά λεφτά» Αναστασία. Αφού επιλέχθηκε και η μουσική αξιοποίησα το λογισμικό PhotoStory και η ιστορία των παιδιών έγινε ταινία! Ελπίζω να σας αρέσει όπως άρεσε και σε μας! Την αφιερώνω σε σας γλυκά μου παιδιά!!
Τα παιδιά ξέσπασαν σε χειροκροτήματα μετά από την προβολή της και ζητούσαν να τη δουν ξανά και ξανά. Νομίζω ότι όλοι αισθάνθηκαν σημαντικοί αφού η γνώμη τους αξιοποιήθηκε, τίποτα δεν ξεχάστηκε κι επιπλέον δημιούργησαν με τη δική τους σκέψη και φαντασία ένα μικρό αριστούργημα!
Για τις υπόλοιπες δράσεις ως συνέχεια και εξέλιξη της συνεργασίας μας με το 18ο Νηπιαγωγείο Κερατσινίου πάνω στον Ψηφιακό Συλλογισμό, θα μπορέσετε να δείτε εδώ.

ΈΝΑ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΜΠΑ

Όσα χρόνια εργάζομαι στο νηπιαγωγείο, κάθε χρονιά συναντώ όλο και κάποιον μπαμπά που θα παραπονεθεί για το πόσο ο ρόλος του ως πατέρας, δεν αναφέρεται πουθενά και πάντα παραμελείται η προσφορά του. Επειδή νομίζω ότι τουλάχιστον οφείλουμε να τους τιμήσουμε με τον ίδιο τρόπο όπως τις μανούλες, είπαμε με τα παιδιά να τους φτιάξουμε ένα μικρό δωράκι και μια κάρτα που να συνδυάζει και το καλοκαίρι έτσι ώστε να μη μείνουν παραπονεμένοι. Πήραμε τα χαρτόνια μας και του φτιάξαμε μια καρτούλα...







Φτιάξαμε πήλινα μπαλάκια με σκοπό να γίνουν χάντρες για το μπρελόκ του...















Αφού τις αφήσαμε δυο μέρες να ξεραθούν καλά, τις περάσαμε σ' ένα δερμάτινο κορδόνι και στη συνέχεια δέσαμε πάνω του κι ένα κρίκο για τα κλειδιά.













Αυτό είναι το αποτέλεσμα για το μπρελόκ (την ιδέα μου έδωσε η καλή μου φίλη και συνάδερφος Τζένη): θέλαμε πολύ να τις βάψουμε για να δείχνουν χαρούμενες αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε λόγω του ότι την τελευταία εβδομάδα είχαμε πολλά να κάνουμε!!
Τα παιδιά έγραψαν τις ευχές τους...







 Την διακόσμησαν απ' έξω με θάλασσα, ήλιο, γλάρους και μια βαρκούλα με χαρτοδιπλωτική..












Προσθέσαμε κι ένα μέρος του ποιήματος απ' τον Γ. Καλογερά αφού δεν προλάβαμε να γράψουμε ένα δικό μας...
Ο χρυσός μου ο μπαμπάκας που για μένα λαχταρά,
είναι στήριγμα στο σπίτι περηφάνια και χαρά.
Κάθε αυγούλα που θα φύγει για να πάει στη δουλειά,
σκύβει εκεί όταν κοιμάμαι και μου δίνει δυο φιλιά.
Γ. Καλογεράς